РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Міхась Курыла
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Зафільцы
І зноў прысніліся – Зафільцы,
Мясціны таямнічыя:
Там мае мары-навальніцы
І раніцы сунічныя...
 
І помню ўсё я да драбніцы:
Парэчак пах...
І касачы...
Хачу даўно ў свае Зафільцы
Ад тлуму горада ўцячы.
 
Ды ад абставін – дзе падзецца,
Куды ад смутку уцячэш?...
Зіма за горадам кладзецца,
Як на паперу белы верш.
 
Верш нехта кемны прачытае
І іншым зможа паказаць,
А снег за вокнамі растае,
Як і тугі маёй пячаць –
 
Па тых мясцінах таямнічых,
Дзе мне шчаслівым больш не быць...
Зафільцы... 
Свечачкай грамнічнай
Гарыць святло ўспамін, гарыць.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.