 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
І зноў прысніліся – Зафільцы, Мясціны таямнічыя: Там мае мары-навальніцы І раніцы сунічныя... І помню ўсё я да драбніцы: Парэчак пах... І касачы... Хачу даўно ў свае Зафільцы Ад тлуму горада ўцячы. Ды ад абставін – дзе падзецца, Куды ад смутку уцячэш?... Зіма за горадам кладзецца, Як на паперу белы верш. Верш нехта кемны прачытае І іншым зможа паказаць, А снег за вокнамі растае, Як і тугі маёй пячаць – Па тых мясцінах таямнічых, Дзе мне шчаслівым больш не быць... Зафільцы... Свечачкай грамнічнай Гарыць святло ўспамін, гарыць.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|